του Κ. Παπαγιαννούλη 

    Ο Γιώργος αρίστευσε στη Χημεία και έγραψε αρκετά καλά σε όλα τα άλλα μαθήματα. Συγκεκριμένα, έγραψε Γλώσσα 14, Φυσική 16, Χημεία 18 και Μαθηματικά 13.

    Για το τμήμα Βιολογίας ΕΚΠΑ που έχει συντελεστές (22-23-30-25) και προμοτάρει τη Χημεία,  συγκεντρώνει 15.410 μόρια.

 

    Για το τμήμα Επιστήμης τροφίμων και διατροφής του Γεωπονικού πανεπιστημίου Αθήνας που έχει αντίστοιχους συντελεστές (25-20-30-25) και προμοτάρει τη Χημεία, συγκεντρώνει 15350 μόρια.

 

    Για το τμήμα Δασολογίας του Γεωπονικού Αθήνας που έχει αντίστοιχους συντελεστές (25-25-25-25) και δεν προμοτάρει κανένα μάθημα, συγκεντρώνει λιγότερα, συγκεκριμένα συγκεντρώνει 15.250 μόρια.

 

    Στα παραπάνω παραδείγματα φάνηκε η ‘’ελκτική δύναμη’’ την οποία ασκούν στον Γιώργο τα τμήματα που έχουν έντονα διαφοροποιημένους συντελεστές βαρύτητας. Συγκεκριμένα, το τμήμα Χημείας και το τμήμα Επιστήμης τροφίμων και διατροφής του λένε:- Έλα σε εμάς, γιατί εμείς ‘’γοητευόμαστε’’ που έγραψες πολύ καλύτερα στη Χημεία.

 

    Αντίθετα, το τμήμα Δασολογίας του Γεωπονικού Αθήνας, έχει ίδιους συντελεστές βαρύτητας σε όλα τα μαθήματα, (25-25-25-25) και είναι σαν να λέει: -Τι με νοιάζει εμένα αν έγραψες καλύτερα στη Χημεία, εγώ δίνω ίδια σημασία και στη Νεοελληνική Γλώσσα, καθότι θα σου χρειαστεί να μιλάς όμορφα στα δέντρα του δάσους!

 

    Ενδιαφέρον ‘’ισοπεδωμένων’’ συντελεστών παρουσιάζει το τμήμα Μαθηματικών στην Καστοριά, το οποίο είναι σαν να λέει: -Δεν μας ενδιαφέρουν τα ταλέντα των μαθηματικών! Άλλωστε αν βάλουμε υψηλό συντελεστή στα Μαθηματικά, θα προκύψουν χαμηλά μόρια υποψηφίων και θα χάσουμε εισακτέους!

 

Το φυσιολογικό για τον Γιώργο, είναι να αναζητήσει τα τμήματα στα οποία βγάζει υψηλότερα μόρια. Στην περίπτωσή του, θα είναι τα τμήματα με υψηλό συντελεστή Χημείας. Ανάλογες περιπτώσεις με τον Γιώργο, που έχουν έντονα υψηλότερη βαθμολογία σε ένα μάθημα, θα έχουν και έντονα διαφοροποιημένα μόρια από τμήμα σε τμήμα. Τελικά, τα τμήματα με έντονη διαφοροποίηση συντελεστών βαρύτητας θα έλκουν εντονότερα και τους αντίστοιχους μαθητές. Αντίθετα, τα τμήματα με ‘’ισοπεδωμένους’’ συντελεστές βαρύτητας θα έλκουν χαλαρά και ομοιόμορφα τους μαθητές που έχουν ίδιες δεξιότητες σε όλα τα μαθήματα. Τα όμοια εδώ έλκουν όμοια!

του Κ. Παπαγιαννούλη

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 1 Τα βαθμολογικά αποτελέσματα των πανελλαδικών εξετάσεων δεν αντικατοπτρίζουν το γνωστικό υπόβαθρο των υποψηφίων, διότι είναι ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ και όχι εξετάσεις γνώσεων όπως οι απολυτήριες. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη δεκαετία του 70 που θεωρείται σπουδαία από τους νυν εξηντάρηδες τα θέματα σε σχέση με τα σημερινά ήταν αφελώς παιδικά! Η δυσκολία των θεμάτων αναπροσαρμόζεται στο εκάστοτε επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, εντός της συνήθους βαθμολογικής κλίμακας. Έτσι για παράδειγμα, αν όλα τα θέματα των μαθηματικών είναι δύσκολα, τότε υπάρχει η τάση για μαζικές πτώσεις μορίων. Αν πάλι τα μισά είναι εύκολα και τα άλλα μισά είναι δύσκολα, τότε υπάρχει τάση βαθμολογικής συσσώρευσης στη μέση της κλίμακας. Το ιδανικό της γραμμικής αναλογικής επίτευξης δυσκολίας θεμάτων σπανίως επιτυγχάνεται. Όταν σπανίως επιτυγχάνεται, τότε οι βαθμοί διασπείρονται ομοιόμορφα κατά μήκος της βαθμολογικής κλίμακας.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 2 Οι μαθητές δεν έγιναν ξαφνικά μπουμπούνες μέσα σε ένα χρόνο. Οι καθηγητές δεν χάλασαν ξαφνικά. Έτσι κι αλλιώς η ύλη στα θετικά τουλάχιστον μαθήματα είναι παρόμοια με των πρωτοετών ξένων πανεπιστημίων.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 3 ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ που λέει ότι ναι μεν έχουν προοπτικές μεταπτυχιακών οι μαθηματικοί αλλά δεν παύει να τρομάζει η δραματική ανεργία των εκπαιδευτικών κάθε ειδικότητας. Εξαίρεση αποτελούν οι χημικοί οι οποίοι μια χαρά αποκαθίστανται στις όποιες μη εκπαιδευτικές θέσεις. Οι φροντιστές γνωρίζουν καλώς ότι τα τμήματα χημείας έχουν σταθερή βαθμολογική αξία και δυσεύρετο πλέον εκπαιδευτικό προσωπικό για τα φροντιστήρια. Ανάλογα, αντί για Μαθηματικό τμήμα στην επαρχία με 2ο πεδίο, είναι προτιμητέο Οικονομικό τμήμα 4ου πεδίου και μάλιστα σε μεγάλο αστικό κέντρο.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 4 Κάθε παραγωγικό κράτος οφείλει να ενθαρρύνει σπουδές με αντίκρισμα στην παραγωγική διαδικασία. Ο πλούτος του κράτους σχετίζεται με παραγωγικές διαδικασίες. Το κράτος παρέχει τη δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση προκειμένου να αναπτύσσεται και όχι για να δημιουργεί αποδέκτες επιδομάτων ανεργίας. Οφείλει να εποπτεύει τη σύζευξη σπουδών και αγοράς εργασίας. Δεν φτάνει να δίνει όλες τις δουλειές του στο ΕΜΠ για να θεωρούμε έτσι το Μετσόβιο αυτοχρηματοδοτούμενο.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 5 Αν μπει βάση εισαγωγής τότε ευνοήτως θα κλείσουν τα μισά περιφερειακά ιδρύματα. Αν μπει βάση σε συγκεκριμένο μάθημα, ομοίως θα κλείσει το ένα τρίτο των περιφερειακών ιδρυμάτων. Οι μέχρι πρότινος συντελεστές βαρύτητας ανά πεδίο είναι σαφέστατα η σοφότερη λύση. Η άποψη «Ας κλείσουν» είναι μάλλον ανώριμη και αφελής. Η σοφότερη άποψη είναι να συνεχιστεί με μελέτη το σχέδιο ‘’Αθηνά’’.

ΟΡΙΣΜΟΣ Νο 6 ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΟΕΝΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΑΒΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΓΩΝΟΥΝ ΣΠΑΡΤΟΧΩΡΑΦΑ. Ένα caterpillar σκάβει αύλακα αστικής αποχέτευσης οδοποιίας μήκους 1Km μέσα σε μία εβδομάδα ενώ θα χρειάζονταν 20 εργάτες για ένα μήνα και βάλε. Ένα Johndeer χρειάζεται 1 ώρα το πολύ να οργώσει ένα στρέμμα εκεί που θα χρειάζονταν 10 εργάτες για μιά εβδομάδα. Αντιστρόφως, απαιτούνται 5 skilled developers για 3 μήνες να αναπτύξουν λογισμικό για οικονομικό οργανισμό εκεί που δεν υπήρχε τίποτα.

ΕΣΜΟΣ Νο 1 Είναι πολύ εύκολο το να κατακρίνεις. Είναι λυτρωτικό για όλα τα δεινά που έχεις υποστεί. Η πιο εύκολη ψυχοθεραπεία είναι η κατάκριση. Όλα τα επικοινωνιακά μέσα βρίθουν από κατάκριση. Η σωστή έκφραση δεν είναι ότι όλοι έχουν άποψη αλλά ότι όλοι έχουν κατάκριση. Και ο γράφων μετά βίας συγκρατεί την τάση για κατάκριση. Κατά βάση η παράγραφος αυτή είναι μία συγκαλυμμένη κατάκριση!

ΕΣΜΟΣ Νο 2 Δεν φταίνε ποτέ οι τελευταίοι κρίκοι μιας αλυσίδας. Δεν φταίνε οι μαθητές. Δεν φταίνε οι καθηγητές της μέσης και της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δεν φταίνε οι φροντιστές. Δεν φταίνε οι γονείς. ΜΑ ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ;

του Κ. Παπαγιαννούλη

   Είναι φοβερό! Οι νέοι καταστρέφονται! Έτσι δείχνουν τουλάχιστον οι κριτικές των πλείστων! Οι νέοι λοιπόν δεν γνωρίζουν απλά μαθηματικά, έχουν πενία γλωσσική και ολοένα χειρότερες επιδόσεις στις πανελλαδικές εισαγωγικές εξετάσεις. «Ω οι ωραίες ημέρες» σύμφωνα με το θεατρικό έργο του Samuel Becket, όπου οι λαμπροί νέοι άλλων εποχών σενέγραπτον με δασείες και υπογεγραμμένες, έλυναν γεωμετρικούς τόπους δια της εις άτοπον απαγωγής και εμελέτων μιγαδικάς συναρτήσεις! Η ‘’καταστροφή’’ των νέων δεν είναι νέα!

    Οι νέοι κατεστράφησαν διαφθειρόμενοι από την εποχή του Σωκράτη. Οι νέοι κατεστράφησαν ακόμη, ασπαζόμενοι την ‘’μαλλιαρήν’’ γλώσσαν αντί της καθαρευούσης, κατεστράφησαν μη ακούγοντας οπερέτες αλλά ρεμπέτικα από τους εκ Μικράς Ασίας εισβολείς, κατεστράφησαν αφήνοντας φράτζα κι ακούγοντας Beatles, κατεστράφησαν βλέποντας και αναγιγνώσκοντας τον ‘’Ζορμπά’’, καταστρέφονται γιατί είναι κολλημένοι σε οθόνες κινητών, καταστρέφονται γλωσσικά με εμβόλιμες αγγλικούρες, και πλείστες άλλες σύγχρονες καταστροφές.

    Η πρόσφατη διαπιστωθείσα καταστροφή αφορά τη Μαθηματική τους υποδομή, όπως κατεγράφη στις πανελλαδικές εξετάσεις. Δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο το γεγονός ότι η διαπίστωση αυτή γίνεται κυρίως από τους πενηντάρηδες και βάλε. Βεβαίως, η οριστική παύση λειτουργίας των ‘’αχαμνών’’ προσδιορίζεται πολύ αργότερα, περί τα εβδομήκοντα έτη, όμως η έναρξη τοποθετείται περί τα πενήντα! Στο βιβλίο της “Media Moms & Digital Dads’’ η Yalda T. Uhls παιδοψυχολόγος στο UCLA τονίζει τον συναισθηματικό ρόλο που παίζουν οι αναμνήσεις ενός πενηντάρη και βάλε στην αναπόληση της νεανικής του ηλικίας. Κάθε φορά που συγκρίνουμε την τρέχουσα νεολαία με τη νεολαία της εποχής μας, τη βρίσκουμε κατεστραμμένη.

    Πρότυπο αποτελεί πάντα η νεανική ηλικία του αναπολούντος, όταν δεν είχε λεφτά αλλά είχε ήθος, όταν ήξερε όλη την εγκυκλοπαίδεια απέξω, όταν άκουγε άσματα με μελωδία και στίχους με περιεχόμενο, όταν προσέγγιζε με λεκτική ποιητική πειθώ το άλλο φύλο κ.α. Και με τα μαθηματικά του Ελληνικού εξεταστικού συστήματος τι γίνεται; Δεν είναι λιγότερα αυτά που γνωρίζουν οι εξεταζόμενοι σήμερα; Υπάρχουν δύο τρόποι να αντλήσεις πετρέλαιο: Να σκάψεις ρηχά σε πολλά σημεία, ή να σκάψεις βαθιά σε λίγα σημεία.

    Υπάρχουν αντίστοιχα δύο τρόποι να εξετάσεις γνώσεις μαθηματικών: Να ζητήσεις άλγεβρα – γεωμετρία – τριγωνομετρία – ανάλυση με απλά θεματάκια όπως στη δεκαετία των ‘’λαμπρών’’ 70΄s ή να εξεταστεί μόνο η ανάλυση με θέματα μεγάλου επεξεργαστικού βάθους. Στην πρόσφατη μάλιστα πανελλαδική εξέταση όπου περιορίστηκε έτι η ύλη, ήταν αναμενόμενο να αυξηθεί η ΄΄εντατικότητα’’ αφού περιορίστηκε η ‘’ εκτατότητα’’. Έτσι, υπάρχουν δύο αντίπαλες δυνάμεις: Η εντατικότητα και η εκτατότητα. Τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες το εξεταστικό σύστημα επιλέγει συνειδητά σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες να στραφεί στην εντατικότητα και όχι στην εκτατότητα. Αν ζητούνταν για παράδειγμα τριγωνομετρικές εξισώσεις ή γεωμετρικές ακολουθίες θα είχαμε ενίσχυση γενικής παιδείας.

Αντίθετα ζητούνται π.χ. συναρτήσεις ολοκληρώματα που έχουν ένταση βάθους και όχι έκταση ύλης. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με τη Φυσική, όπου στα ‘’ένδοξα’’ 70΄s η ύλη περιλάμβανε ατομική, πυρηνική, οπτική, μαγνητισμό, βαρύτητα, μηχανική, ηλεκτρισμό, θερμότητα, θερμοδυναμική αλλά τα θέματα ήταν βάθους junior bebe απλής αντικατάστασης στους τύπους! Η επιλογή αυτή της εντατικότητας, έχει μοιραίο αποτέλεσμα την έντονη διακύμανση βαθμολογικών αποτελεσμάτων.

    Όμως στην πραγματικότητα, εξετάζει σύνθετες δεξιότητες των υποψηφίων σε αντίθεση με τις προ τεσσαρακονταετίας εξετάσεις που απαιτούσαν μόνο μελέτη. Είμαστε ευτυχείς που οι υποψήφιοι κρίνονται όχι μόνο για τη μελέτη τους αλλά κυρίως για τις ιδιαίτερες δεξιότητες. Το επιστημονικό προσωπικό των Ελλήνων ενθάδε και αλλαχού διακρίνεται γι΄αυτές ακριβώς τις δεξιότητες. Κάποιοι βεβαίως επιμένουν ότι θα πρέπει να γνωρίζουν καλώς όλες τις τριγωνομετρικές ταυτότητες και όλους τους γεωμετρικούς τόπους, όπως άλλοτε. Όμοια, στη Φυσική, επιμένουν ότι θα πρέπει να γνωρίζουν καλώς όλες τις περιπτώσεις δημιουργίας ειδώλου σε σφαιρικό κάτοπτρο.

    Το Ελληνικό σύστημα επιλέγει συνειδητά να διακρίνει τις επεξεργαστικές δεξιότητες και όχι τις απομνημονευτικές. Οι γεωτρήσεις γνώσεων θα σκάψουν σε λίγα μέρη αλλά βαθιά. Η αναπόληση του παρελθόντος προδίδει επερχόμενη ηλικιακή ‘’σιωπή των αχαμνών’’.

του Κ. Παπαγιαννούλη
   Οι πανελλαδικές είναι από τις μεγαλύτερες στρεσογόνες πηγές. Αυτή η αιτία για στρες κυριεύει κάθε χρόνο χιλιάδες μαθητές και ανάλογο πλήθος γονέων.  Στις πρόσφατες παρουσιάσεις της «Επαγγελματικής πυξίδας» αναλύσαμε το άγχος ξεκινώντας από τον πρωτόγονο άνθρωπο.

   Τρία εκατομμύρια χρόνια πριν, οι μακρινοί μας πρόγονοι ζούσαν στα δέντρα και τρεφόντουσαν από τους καρπούς τους. Κάποιοι όμως χρειάστηκε να κατέβουν και να αναζητήσουν τροφή στο διπλανό δάσος. Για να μετακινηθούν θα έπρεπε να διασχίσουν τη σαβάνα κινδυνεύοντας να κατασπαραχθούν από τα μαχαιρόδοντα θηλαστικά. Δεν ήταν λίγες οι φορές που είδαν συντρόφους τους να χάνονται έτσι, όμως η έλλειψη τροφής κάνει τον πρωτόγονο πρόγονο να πάρει τη μεγάλη απόφαση ! Τώρα το άγχος του χτυπάει κόκκινο και πλημμυρίζεται από την κατεξοχήν ορμόνη του στρες την Κορτιζόλη.

  Καθώς όμως βρίσκεται στη μέση της Σαββάνας, η ανάγκη να ελέγξει το περιβάλλον του τον κάνει να σταθεί στα δυο του πόδια!   Στις επόμενες γενιές κληροδοτήθηκε αυτό το χαρακτηριστικό επιβίωσης σε απειλούμενο περιβάλλον.

   Οι μαθητές θα πρέπει να χαίρονται που έχουν άγχος, γιατί τους προσδίδει ένα παράγοντα προσωπικής εξέλιξης με την ίδια διαδικασία όπως και στον πρωτόγονο άνθρωπο. Με τον ίδιο τρόπο ρέει μέσα στο σύγχρονο άνθρωπο η κορτιζόλη και τον ωθεί σε εξέλιξη μέσα σε απειλούμενο περιβάλλον.  

   Με τον ίδιο τρόπο θα σταθεί στα πόδια του, θα ελέγξει τους κινδύνους και θα ανακαλύψει τους καρπούς ενός δάσους το οποίο θα του επιτρέψει να επιβιώσει. Στις παρουσιάσεις της «Επαγγελματικής πυξίδας» παρατίθενται όλα τα «tips & tricks» για τον δημιουργικό έλεγχο του στρες και δεν είναι τυχαίο, ότι στους γονείς οι οδηγίες βρήκαν ακόμη μεγαλύτερη αποδοχή ! Κωνσταντίνος Παπαγιαννούλης - σύμβουλος σπουδών και καριέρας.